Hayatı Elhamdülillah Yapmak
Bir Hak dostu öğrencisine şu tavsiyede bulunmuş: “Sıcak bir zamanda suyu ılık içersen ağzından kuru bir elhamdülillah sözü çıkar. Ama suyu soğutur da içersen bütün âzâların elhamdülillah der.”
Şükür sadece dilin ya da kalbin değil, bütün âzâların şükrü olduğunda başka bir yere irtifa edilir. İdrak ile zevkin vahyin ışığında birlikte yeşerdiği ve mahsûlü kalb-i selim, akl-ı selim ve zevk-i selim olan bu yeri biz Müslümanca yaşama sanatı olarak adlandırıyoruz.
Müslümanca yaşama sanatı, her nefesi şuurla alınıp verilen bir seyirdir. O seyre hayatı Âlemlere Rahmet Efendimiz’den bu yana akıp gelen bir güzellik mecrasına raptetme ile erilir. Oradan devşirilen ibret, hayret ve haşyet dersleri kalbin En Yüce Dost’a doğru seyrinin nakışlarına dönüşür. İdrak, zevk ve vahyin muhteşem birlikteliği o nakışların sahibini Müslümanca yaşama sanatının müşahhas bir numunesi yapar.
Bu ay vefatlarının sene-i devriyesini idrak ettiğimiz Hâce Musa Topbaş rahmetullâhi aleyh işte böyle bir müşahhas numuneydi. O’nu görenler; imanın aşkla yaşanmasından doğan manevi zevkin, akıl ve zekâ ile harika imtizacına şâhit olurlardı. Her tarafından ayrı ışıklar saçan bir kristali andıran bu hâl, şüphesiz Hakk’ın şeriatını fıtratının tabii bir hassasına dönüştürebilme marifetinin bereketiydi. O’nun hayatı bu zaviyeden, kulluk şerefini bütün şereflerin üzerine çıkarmış güzel bir kulun hamd ve şükür niyazıydı. Ezcümle O’nun hayatı, gönülden kopup gelmiş, işitene ferahlık veren “elhamdülillah” kelimesinin tezahürüydü.
Bu sayımız Musa Efendi rahmetullâhi aleyh’in şahsında Müslümanca yaşama sanatını konu ediniyor. O’nun, Rabbimizin Habîb-i Edîbi’ne râm olmuş güzel hayatında Müslümanca yaşama sanatına dair güzel misaller olduğuna inanıyoruz. Niyazımız istifadeye medar olmasıdır.
Ay sonunda hulûlü ile müşerref olacağımız Kurban Bayramınızı tebrik ediyor, bir sonraki sayımızda buluşmak temennisiyle hepinizi Allah’a emanet ediyoruz.
M.Lütfi Arslan