Yazarın, kendisini oluşturan ortama duyduğu vefanın hasbi timsalidir. Önceleri çocuk sonra genç olarak memleketi Akyazı'nın dönüşümünü seyretmiştir. Dostluğun hayatımızdan çekilişine şahit olmuştur. Çağımızda her şey yıkılıyor; ihtiraslarımızı okşayanın dışında yerlerine hiçbir şey konulamıyor. Nefsini mabutlaştıranın yalnızlaşması kader olduğundan günümüzün modern dünyasında en ürkütücü hastalık ne kanserdir, ne de kolera; yalnızlıktır. Daha Dün Yaşayanların aralarında elbirliğiyle yaşattıkları havadan ne kaldı acaba bize?