Derviş Hüneri

İstanbul’a veda etmenin derin hüznü ‘Derviş Hüneri’. Pakdil trende giderken, el sallıyor gibi Sirkeci, Bostancı, Süleymaniye, Üsküdar… Dile gelmiş perde, kitap kolileri ve apartman dairesi. Sessizliğin iççekişleri eşlik ediyor ustaya. Ve bu hüznü anlatan bir cümle : ”Gözyaşımı koyacak yer olmayınca çıkarmadım artık:...”. / Nafiye Yıldız

‘Derviş Hüneri’, Nuri Pakdil’in hüner isteyen bir yaşama biçimini örnekleyen, günce türünde yazdığı bir eser. Derviş Hüneri’nde, yaşama çabası içinde olan bir insanın günlüğü sunulmaktadır. ‘Çelik Adam’ karakteri güncenin kahramanıdır yazarın ifadesiyle. Nuri Pakdil’e göre, “hayatı tatlılaştıran, acı dersleridir” ve dervişçe bir terbiyeden geçmelidir insan. / Cemile Sümeyra Alver
‘Derviş Hüneri’, Nuri Pakdil’in ‘Edebiyat Kulesi’ adlı kitabının kronolojik olarak devamını oluşturuyor. Nuri Pakdil günlüklerinde, bir sanatçı, bir yazar olarak, inancımıza ve medeniyetimize ve elbet bunların her cinsten düşmanlarına karşı sürekli bir duyarlılık ve bilinçlilik durumu içinde olunması gereğini vurguluyor. / Şaban Abak