Meditasyonlar

İlk Felsefe Üzerine Meditasyonlar ilk olarak 1641’de altı küme “Karşıçıkışlar ve Yanıtlar” ile birlikte Latince olarak Paris’te yayımlandı. Yedinci küme “Karşıçıkış ve Yanıt”ı da kapsayan ikinci Latince yayım 1642’de Amsterdam’da çıktı. Aynı yıl yapılan Fransızca çeviri daha sonra 1647’de yayımlandı. Kitap görünürde altı gün boyunca yapılan altı Meditasyondan oluşsa da, Descartes yapıt üzerine çalışmasına 1639’da başlamıştı.
— Birinci Latince Yayım: 1641, Paris; Bu yayımda “Tanrının varoluşu ve Ruhun ölümsüzlüğü tanıtlanıyor” biçiminde bir altbaşlık bulunur.
— İkinci Latince Yayım: 1642, Amsterdam
— Birinci Fransızca Çeviri: 1647, Duc de Luynes.
Méditations Metaphysiques başlığını taşıyan bu çeviri Descartes tarafından okundu ve onaylandı. Bu yayımda “Okura Önsöz” bulunmuyor (eşzamanlı bir ikinci Fransızca çeviri Clerselier tarafından yapıldı).
— Latince metin Descartes’ın çalışmalarının Charles Adam ve Paul Tannery tarafından hazırlanan 12 ciltlik yayımında 7. ciltte bulunur (Paris: L. Cerf, 1897-1913). Adam ve Tannery ikinci Amsterdam yayımını izlediler.
— Türkçe çeviri ayrıca Gerhart Schmidt, Laurence J.
¬Lafleur, Elizabeth S. Haldene ve G. R. T. Ross tarafından yapılan çeviriler ile de karşılaştırıldı.
— Fransızca ve Latince metinleri karşılaştırmada danışılan çalışmalar: Les Méditationes Méthaphysiques, üçüncü yayım, Presses Universitaries de France, Florence Khoddos düzenlemesi; ve Gerhard Schmidt’in çalışması.
— Fransızca çeviride Latince metinden ayrılan yerler Latince metinde ve Türkçe çeviride ⌜...⌝ ile belirtildi. Fransızca çeviriye eklenen ve Latince metinde bulunmayan sözcükler Türkçe metinde └...┘ ile belirtildi.
— Bu ayrımların hiç biri özsel değildir. Açıkça kamu için yazılmış olan Yöntem Üzerine Söylem’  in tersine, Meditasyonlar Paris Üniversitesi Tanrıbilim Fakültesi üyelerine sunulmak ve onaylarını almak üzere yazılmıştır. Birinci basım yayım için kraliyet onayı ve Paris Üniversitesi’ndeki “Doktorların onayı ile” sözcüklerini taşır. Ama bu onay verilmemiştir.
Meditasyonlar bugün olduğu gibi ilk yayımlandığı dönemde de felsefenin dostları tarafından coşku ile karşılanırken, ‘başkalarında’ ise yalnızca karşıçıkış ve nefret duyguları yarattı. Özgürlük ülkesi Hollanda’da Descartes ilkin Utrecht Üniversitesi başkanı tarafından ateist olarak suçlandı, ve eleştiriler de aralarında olmak üzere öğretisi ile ilgili herşeyin yayımı yasaklandı. Kitabın yayımından bir yıl sonra, 1642’de, ve bir ikinci kez de 1643’te olmak üzere, yerel yetkeler tarafından mahkum edildi. Fransa elçiliğinin araya girmesi durumu biraz yumuşattı. Fransa’da ise Descartes’ı yetiştirmiş olan Jesuitler çalışmayı ilkin çoğunlukla soğuk karşıladılar. Ama sonunda Kartezyenizmi reddederek Descartes’ın çalışmalarını Index Librorum Prohibitorum’ a, Katolik Kilisenin Yasaklanan Kitaplar Listesine aldılar.