Postmodern Çağda İslam ve Bilim

Postmodernizm, modernizmin ortaçağın din eksenli dünya görüşüyle mücadele ederek yarattığı tüm olumlu değerlerin inkârıdır. Aydınlanmayla doruk noktasına çıkan modernizmin getirdiği akılcılığa, bilgi ve değerlerin evrenselliğine, dinden bağımsızlaşmaya, nesnel gerçeklik imgesine, insan-odaklılığa karşıdır. Aynı zamanda, neoliberal küresel sisteme uygun, sanat, felsefe ve siyasal kuramlar geliştirmeye çalışır. Postmodernist düşünürler, tikel alanlarda anarşist, genel alanlarda kapitalist sistemin savunucularıdır. Evrensele ve genelleştirmelere karşı olduklarından, kuram ve bilim düşmanlığı yaparlar. Tüm bilgi biçimlerini eşitleme çabasında olduklarından, sihirsel, dinsel ve bilimsel bilgi arasındaki ayrımı ortadan kaldırırlar. Bu bakımdan bilime yönelttikleri eleştiriler, modern bilimi aşıcı değil, ortaçağa geri döndürücü niteliktedir.

Postmodern felsefenin göreceliliği ve öznelliği temel alan çarpık bilgi ve değer anlayışı, din alanında yankı bulmakta gecikmemiştir. En temel yankı ise, geri kalmış toplumlar olarak görülen İslam dünyasında olmuştur. Günümüzde postmodernizmden beslenen "post-İslamcılığın" yerli ve yabancı birçok temsilcisi bulunmaktadır. Post-İslamcıların bilginin, değerlerin ve eğitimin İslamileştirilmesi projesi, Nakib el-Attas, Farûkî, Seyyid Hüseyin Nasr, Kirmânî, Fazlur Rahman gibi Müslüman kökenli, fakat Batı'da çalışmış düşünürler tarafından geliştirilmiştir. Türkiye'de yaygın olarak okunan Yaşar Nuri Öztürk, Süleyman Ateş, Hüseyin Atay gibi düşünürler bilerek ya da bilmeyerek bu projeye destek çıkmaktadır. Bu düşünürlerin kimisi, bilimsel keşif ve buluşları Kuran ayetlerinde ararken, kimisi de toplum ve doğanın Kuran'ın verileri ışığında okunabileceğini savlamaktadır. Böylece insanlarımızı, insanı, toplumu ve evreni araştırma yerine, kutsal kitaplara yönlendirmektedirler.

İşte, Hasan Aydın Postmodern Çağda İslam ve Bilim adlı bu kitabında, postmodernizmin bilim felsefesindeki yansımalarını gözler önüne sererken, modern bilime yönelik eleştiriler bağlamında din-bilim ilişkisini irdeliyor ve İslam dünyasında, özellikle de Türkiye'de postmodernizmin İslam'ın algılanışı üzerindeki etkisini, post- İslamcıların görüşleri temelinde, analitik açıdan eleştiri süzgecinden geçiriyor... Bir diğer deyişle, neoliberal dünyanın biçimlendirdiği post-İslamcılığı gözler önüne seriyor.